Η ΚΙΣΑ – Κίνηση για Ισότητα, Στήριξη και Αντιρατσισμό καταγγέλλει δημόσια άλλο ένα περιστατικό διάκρισης, άνισης αντιμετώπισης και αποκλεισμού μεταναστών, το οποίο διαδραματίστηκε σήμερα Κυριακή, 2 Ιουνίου, σ’ έναν ανοικτό, ελεύθερο και δημόσιο χώρο πρασίνου στην Λευκωσία.
Συγκεκριμένα, η Ομοσπονδία Συνδέσμων Γονέων Δημοτικών Σχολείων Πόλης και Επαρχίας Λευκωσίας, σε συνεργασία με την Κοινοτική Αστυνόμευση Λευκωσίας, διοργάνωνε σήμερα το «2ο Αθλητικό Φεστιβάλ Παιδιού Άκης Κλεάνθους» στον Δημοτικό Κήπο Λευκωσίας, ο οποίος βρίσκεται δίπλα από το κτίριο της Βουλής των Αντιπροσώπων, μεταξύ των ωρών 10:00-17:00. Το συγκεκριμένο δημοτικό πάρκο χρησιμοποιείται από αρκετούς μετανάστες και μετανάστριες, οι οποίοι ζουν και εργάζονται στην επαρχία Λευκωσίας, ως ένας χώρος συνεύρεσης τους κάθε Κυριακή, οπότε έχουν ρεπό από τις δουλειές τους. Έτσι, τους παρέχεται η ευκαιρία να κοινωνικοποιηθούν, να διοργανώσουν μαζί διάφορες πολυπολιτισμικές δραστηριότητες και να απολαύσουν κατά συνέπεια τα αναφαίρετα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα τους.
Παρότι η είσοδος στο φεστιβάλ ήταν ελεύθερη, ένστολοι αστυνομικοί και τροχονόμοι, οι οποίοι βρίσκονταν από νωρίτερα στο χώρο, αρχικά απαγόρευσαν την είσοδο στους μετανάστες, ζητώντας τους να μεταβούν σε κάποιο άλλο δημόσιο χώρο για να περάσουν τη μέρα τους. Στη συνέχεια και αφού είχαν ήδη μαζευτεί αρκετοί μετανάστες μπροστά από την είσοδο του Δημοτικού Κήπου Λευκωσίας τους επετράπη η είσοδος, αλλά μόνο στο μπροστινό μέρος του πάρκου και σε απόσταση από τον κεντρικό χώρο, όπου διοργανωνόταν το φεστιβάλ. Παράλληλα, οι ένστολοι αστυνομικοί και τροχονόμοι τους απαγόρευσαν να απλώσουν τα παραδοσιακά υφάσματα που χρησιμοποιούν για πικνίκ.
Μάλιστα, σε μία τουλάχιστον περίπτωση, μία μετανάστρια η οποία πρόλαβε να απλώσει ένα ύφασμα για να καθίσει στο γρασίδι μόλις εισήλθε στο πάρκο, εκδιώχθηκε αμέσως από τους ένστολους αστυνομικούς. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι όταν αναρωτήθηκε τι κακό έκανε και εκδιώκεται από το χώρο, οι ένστολοι αστυνομικοί της απάντησαν ότι «δεν μπορούν να βλέπουν τα παιδιά τους ξένους να απλώνουν τα υφάσματα και τα φαγητά τους στο γρασίδι του δημοτικού κήπου, ενόσω συμμετέχουν στο αθλητικό φεστιβάλ». Η απάντηση της μετανάστριας ήταν άμεση και αποστομωτική, καθώς όπως ανέφερε η ίδια «εργάζεται κάθε μέρα φροντίζοντας και μεγαλώνοντας τα παιδιά της οικογένειας που την εργοδοτεί και ποτέ δεν είχε παρόμοιο πρόβλημα».
Εκπρόσωποι της ΚΙΣΑ κλήθηκαν από τους ίδιους τους μετανάστες και τις μετανάστριες για να μεταβούν στο χώρο, με στόχο να προβούν στα απαραίτητα διαβήματα προς τις αρμόδιες αστυνομικές και δημοτικές αρχές και να συμβάλουν έτσι στην άμεση επίλυση του προβλήματος, σε συνεννόηση και συνεργασία με τους διοργανωτές της εκδήλωσης. Όταν έφτασαν στον Δημοτικό Κήπο, οι εκπρόσωποι της ΚΙΣΑ ζήτησαν από τους εκπροσώπους της Ομοσπονδίας Συνδέσμων Γονέων Δημοτικών Σχολείων Πόλης και Επαρχίας Λευκωσίας να συζητήσουν όλοι μαζί το πρόβλημα για να εξεύρουν μία κοινή λύση. Οι εκπρόσωποι των διοργανωτών υποστήριξαν ότι αυτό που ζήτησαν από τις αρμόδιες αστυνομικές και δημοτικές αρχές ήταν να μην απλώσουν υφάσματα για πικνίκ οι μετανάστες και εξέφρασαν την απορία εάν αυτή η εισήγηση θεωρείται ή είναι ρατσιστική. Την ίδια στιγμή, όμως, αρνήθηκαν να συνομιλήσουν με τους μετανάστες σχετικά με το πώς βίωσαν αυτήν την τραυματική εμπειρία και υποστήριξαν ότι οι μετανάστες χρησιμοποιούν τον Δημοτικό Κήπο Λευκωσίας όποτε επιθυμούν, κατά τη διάρκεια ολόκληρου του χρόνου, ενώ αυτοί ζήτησαν να τους δοθεί μόνο για μία μέρα, χωρίς όμως να απαγορευτεί η είσοδος σε οποιονδήποτε.
Από την πλευρά τους, οι εκπρόσωποι της ΚΙΣΑ υποστήριξαν ότι οι μετανάστες χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο πάρκο εξ’ ανάγκης, λόγω ακριβώς της έλλειψης δημόσιων, ανοικτών και ελεύθερων χώρων πρασίνου, ενώ παράλληλα εξέφρασαν τη διαφωνία τους με τη θέση των διοργανωτών να μην χρησιμοποιήσουν το χώρο οι μετανάστες για πικνίκ, έστω και για μία μέρα, καθώς κάτι τέτοιο στηρίζεται στο κριτήριο της διάκρισης, της άνισης αντιμετώπισης και του αποκλεισμού. Η ΚΙΣΑ καταδικάζει δημόσια τέτοια περιστατικά και τάσσεται υπέρ της ελεύθερης πρόσβασης και απαρεμπόδιστης χρήσης των ανοικτών και δημόσιων χώρων πρασίνου, 365 μέρες το χρόνο, από όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους.
