Σε λιγότερο από δέκα μέρες περίπου 1.400 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων πολλές γυναίκες και παιδιά, βρήκαν το θάνατο στα νερά της Μεσογείου στην προσπάθειά τους να αναζητήσουν ασφάλεια και προστασία στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι ξεκάθαρο ότι η πολιτική αναχαίτισης των προσφύγων και μεταναστών που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια έχει αφενός μετατρέψει τη Μεσόγειο σε νεκροταφείο για τους απέλπιδες επίδοξους διαβάτες και αφετέρου η πλειονότητα των «τυχερών» αυτών που τελικά καταφέρνουν να επιβιώσουν από το μεγάλο ταξίδι, στοιβάζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα οποία τα ευρωπαϊκά κράτη αποκαλούν κέντρα υποδοχής, σε κρατητήρια «απαγορευμένων» μεταναστών, ή απλώς διαβιούν χωρίς ουσιαστική προοπτική και ελπίδα για το μέλλον τους, κυρίως λόγω της απουσίας ουσιαστικών πολιτικών ένταξης και ισότιμης συμμετοχής τους στην κοινωνία.
Η προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) να αποτρέψει την είσοδο μεταναστών και προσφύγων εντός των συνόρων της έχει αποβεί μάταια, αφού όσο οι πολεμικές συγκρούσεις και οι διώξεις, η πολιτική αστάθεια, η φτώχεια και η εξαθλίωση σε μια τεράστια έκταση από την Αφρική μέχρι τη Συρία, το Ιράκ και την Παλαιστίνη συνεχίζονται και εντείνονται, τόσο θα αυξάνεται και ο αριθμός των μεταναστών και προσφύγων που σε μια απέλπιδα προσπάθεια για επιβίωση εξαναγκάζονται να πάρουν το ρίσκο να διασχίσουν τον υγρό τάφο της Μεσογείου.
Σύμφωνα με τον ύπατο αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (OHCHR), σήμερα ο αριθμός των προσφύγων είναι ο μεγαλύτερος την τελευταία εικοσαετία και προβλέπεται ότι θα συνεχίσει να αυξάνεται και τα επόμενα χρόνια.
Αντί να αντιμετωπίσει τις καθημερινές και αυξανόμενες τραγωδίες στα σύνορά της στη βάση του διεθνούς δικαίου και των αρχών που η ίδια δηλώνει ότι πρεσβεύει, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εξαγγείλει την υιοθέτηση των λεγόμενων 10 σημείων για τη μετανάστευση, τα οποία στην ουσία επικεντρώνονται στην ενίσχυση υφιστάμενων μηχανισμών και επιχειρήσεων (Frontex, Triton, Poseidon, Eurojust, Eurosure) για την αστυνόμευση των συνόρων της Ευρώπης-φρούριο, την καταπολέμηση των κυκλωμάτων διακίνησης μεταναστών και προσφύγων και την περαιτέρω ενδυνάμωση των καθηκόντων αστυνόμευσης της μετανάστευσης από τις χώρες προέλευσης. Η πολιτική αυτή, χωρίς την υιοθέτηση πολιτικών ασφαλούς πρόσβασης των προσφύγων στο έδαφος της ΕΕ, όχι μόνο έχει αποδειχτεί αναποτελεσματική αλλά καθιστά την ΕΕ συνυπεύθυνη για τις σημερινές ανθρώπινες τραγωδίες που παρελαύνουν θλιβερά στις τηλεοπτικές οθόνες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ίσως θα έπρεπε να πει πιο ξεκάθαρα ότι οι Σουδανοί, οι υπήκοοι της Ερυθραίας, οι Σύροι που θέλουν να σωθούν προσπαθώντας να φθάσουν στις ακτές της Ευρώπης, είναι καταδικασμένοι σε θάνατο!
Συμμετέχοντας στην πανευρωπαϊκή και παγκόσμια κατακραυγή για την ανείπωτη απώλεια ζωών, η ΚΙΣΑ υψώνει τη φωνή της, καταδικάζει αυτή την πολιτική και καλεί την ΕΕ, αντί να χτίζει τείχη και να ορθώνει συρματοπλέγματα έτσι ώστε αυτοί οι άνθρωποι να αποκλείονται από τα σύνορά της, να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων κάνοντας τις διακηρύξεις πράξεις και να αναλάβει επιτέλους ουσιαστική δράση για να μη συνεχίσουμε να γινόμαστε μάρτυρες παρόμοιων τραγωδιών.
Σε αυτό το πλαίσιο, πρώτιστο καθήκον της ΕΕ αλλά και του κάθε κράτους-μέλους ξεχωριστά, πρέπει να είναι η διασφάλιση της ασφαλούς πρόσβασης των μεταναστών και προσφύγων στα εδάφη της ΕΕ. Πρόσθετα, κάθε κράτος-μέλος, υπό την εποπτεία και με την οικονομική στήριξη της ΕΕ, πρέπει να δημιουργήσει δομές οι οποίες θα διασφαλίζουν υψηλά επίπεδα στις διαδικασίες υποδοχής, εξέτασης αιτήσεων ασύλου και ένταξης των μεταναστών και προσφύγων στις ευρωπαϊκές χώρες.
Όταν η ΕΕ, αφήνοντας τα κροκοδείλια δάκρυα και τις μεγαλόστομες διακηρύξεις, αναλάβει τις ευθύνες της και υιοθετήσει πολιτικές και μέτρα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της πρωτοφανούς αυτής ανθρωπιστικής κρίσης και αρχίσει να αντιμετωπίζει τους μετανάστες και τους πρόσφυγες με βάση τις αξίες και αρχές της ίδρυσής της, αξίες και αρχές όπως αυτές του σεβασμού της ανθρώπινης ζωής και ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων, τότε πράγματι οι διακηρύξεις, πολιτικές και πρακτικές θα αποκτήσουν νόημα και θα συνάδουν με τις πανανθρώπινες αξίες πάνω στις οποίες η ίδια εγκαθιδρύθηκε.
Διοικητικό Συμβούλιο ΚΙΣΑ
