UNHCR is gravely concerned about the health and well-being of the refugees protesting in front of the Ministry of Interior. The refugees who have been staging the protest declared yesterday that they will stop taking liquids after waging hunger strike for more than 40 days.
According to the refugees, their only demand is to be able to live a normal and dignified life in the Republic of Cyprus on equal footing with Cypriot citizens; this is obviously something they are entitled to under domestic legislation. Many feel that they meet the established criteria to be granted Cypriot citizenship after lawfully living for several years in Cyprus, but they have faced insurmountable barriers. They feel that their wish and determination to start and build a new future against seemingly daunting odds, eventually to become contributing and enriching members of the society once again, have been rather frustrated.
By signing international and European refugee instruments, the Republic of Cyprus has committed itself to ensuring the protection of refugees not only as a core value intrinsic to democratic values but also as a fundamental principle rooted in international law. But the ultimate purpose of protection, after all, is to ensure that refugees do not remain refugees for ever. If the conditions that forced refugees into exile have remained unchanged thus not permitting safe and dignified return back home, they should be able to establish a new legal bond of nationality to the State that has generously granted them asylum, once they meet the required criteria.
Normally people should not resort to hunger strikes or similar drastic measures in order to bring their concerns to the attention of the decision-makers. The best way to address the gaps and shortcomings in existing legislation, policy and practice would be through continuous dialogue between refugees and the authorities. UNHCR very much hopes that the predicaments of these people will be properly attended to by the relevant authorities, without further implications for their health and well-being. UNHCR stands ready, as usual, to play its role as required.
[divider scroll_text=”SCROLL_TEXT”]
Η Ύπατη Αρμοστεία εκφράζει σοβαρές ανησυχίες για την υγεία και την ευημερία των προσφύγων οι οποίοι διαμαρτύρονται έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών. Οι πρόσφυγες που διαμαρτύρονται ανακοίνωσαν χθες ότι ξεκίνησαν απεργία δίψας μετά την απεργία πείνας που είχαν αρχίσει πριν από περισσότερο από 40 ημέρες.
Σύμφωνα με τους πρόσφυγες, μοναδικό τους αίτημα είναι να ζήσουν μια φυσιολογική και αξιοπρεπή ζωή στην Κυπριακή Δημοκρατία, επί ίσοις όροις με τους Κύπριους πολίτες, αίτημα το οποίο δικαιούνται βάσει της εθνικής νομοθεσίας. Πολλοί αισθάνονται ότι πληρούν τα καθορισμένα κριτήρια για να τους χορηγηθεί κυπριακή υπηκοότητα ύστερα από νόμιμη και μακρόχρονη διαμονή στην Κύπρο, αλλά έχουν έρθει αντιμέτωποι με ανυπέρβλητα εμπόδια . Νιώθουν ότι έχουν πληγεί η βούληση και αποφασιστικότητά τους να κάνουν μια νέα αρχή κάτω από φαινομενικά αντίξοοες συνθήκες καθώς και η δυνατότητά τους να συμβάλουν και να εμπλουτίσουν την ντόπια κοινωνία.
Με την υπογραφή διεθνών και ευρωπαϊκών συμβάσεων για τους πρόσφυγες, η Κυπριακή Δημοκρατία έχει δεσμευθεί να διασφαλίσει την προστασία των προσφύγων, όχι μόνο ως βασική δημοκρατική αξία αλλά και ως θεμελιώδης αρχή του διεθνούς δικαίου. Ωστόσο, ο απώτερος σκοπός της προστασίας είναι όπως διασφαλιστεί ότι οι πρόσφυγες δεν παραμείνουν πρόσφυγες για πάντα . Εάν οι συνθήκες που ανάγκασαν τους πρόσφυγες στην εξορία παρέμειναν αμετάβλητες και επομένως δεν είναι εφικτή η ασφαλής επιστροφή στην πατρίδα τους, θα πρέπει να τους παρέχεται η δυνατότητα δημιουργίας ενός νέου νομικού δεσμού της ιθαγένειας του κράτους που τους έχει χορηγήσει άσυλο, από τη στιγμή που θα πληρούν τα απαιτούμενα κριτήρια.
Συνήθως οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να καταφεύγουν σε απεργίες πείνας ή άλλα παρόμοια δραστικά μέτρα προκειμένου να γνωστοποιήσουν τις ανησυχίες τους στις αρμόδιες αρχές και όργανα λήψεως αποφάσεων. Ο καλύτερος τρόπος για την αντιμετώπιση των κενών και των ελλείψεων στην υφιστάμενη νομοθεσία, μέτρων πολιτικής και πρακτικής θα ήταν μέσα από συνεχή διάλογο μεταξύ των προσφύγων και των αρχών . Η Ύπατη Αρμοστεία ελπίζει ότι οι δυσχέρειες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι αυτοί θα τύχουν της κατάλληλης εξέτασης από πλευράς αρμοδίων αρχών, χωρίς να διακυβεύεται περαιτέρω η υγεία και η ευημερία τους . Η Ύπατη Αρμοστεία είναι έτοιμη, ως συνήθως, να διαδραματίσει το ρόλο της όπως απαιτείται από τις συνθήκες.
