Εμείς, οι πρόσφυγες με διεθνή προστασία, στη συντριπτική πλειοψηφία των οποίων περιλαμβάνονται και τα μέλη των οικογενειών μας, αποτελούμε μία από τις πλέον ευάλωτες ομάδες της κυπριακής κοινωνίας και αντιμετωπίζουμε σημαντικά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.
Η οικονομική κρίση που μαστίζει την Κύπρο έχει οδηγήσει την πλειοψηφία των προσφύγων στην ανεργία, τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Οι περισσότεροι από εμάς ζούμε σε πραγματικές συνθήκες φτώχιας, χωρίς να είμαστε πλέον σε θέση να εξασφαλίσουμε τους απαραίτητους πόρους για τη διασφάλιση στέγης και διατροφής εμάς και των οικογενειών μας. Πέρα από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, οι πρόσφυγες όχι μόνο δεν αντιμετωπίζονται από τις αρμόδιες αρχές ως αναπόσπαστο και ισότιμο κομμάτι της κοινωνίας, αλλά συνεχίζουμε να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα θεσμικό πλαίσιο το οποίο μας αντιμετωπίζει με διακρίσεις και ρατσισμό. Περαιτέρω, η Κύπρος, σε αντίθεση με τις συμβατικές της υποχρεώσεις, αρνείται να παραχωρήσει στα άτομα με διεθνή προστασία την κυπριακή υπηκοότητα ή ακόμη και το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντα, με αποτέλεσμα ως πρόσφυγες να παραμένουμε για χρόνια σε ένα αβέβαιο μέλλον.
Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια οι πρόσφυγες διαπομπεύονται και κατηγορούνται ασύστολα από μερίδα πολιτικών και άλλων κύκλων όπως και μέσων μαζικής ενημέρωσης, στη βάση μικροπολιτικών και άλλων σκοπιμοτήτων, ως κύριοι υπαίτιοι της οικονομικής κρίσης και ανεργίας, ως καταχραστές της επιδοματικής πολιτικής και ως απειλή για τη δημογραφική και πολιτιστική ταυτότητα της Κύπρου. Ως αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης, αυξάνεται τρομακτικά η εχθρότητα και οι διακρίσεις έναντι κάθε διαφορετικότητας, όπως και ο ρατσισμός και ο ανάλογος ρατσιστικός λόγος στην κοινωνία, γεγονός που οδηγεί στην εμφάνιση και περαιτέρω ενίσχυση ρατσιστικών, φασιστικών και νεοναζιστικών ομάδων και κομμάτων.
Παρά την πρόσφατη εμπειρία της με την προσφυγιά και τη μετανάστευση, η Κυπριακή πολιτεία έχει υιοθετήσει ένα σύστημα ασύλου που μόνο θεωρητικά είναι εναρμονισμένο με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία και πολιτικές, ενώ η καθημερινή πρακτική απέχει πολύ από τα μίνιμουμ, έστω, επίπεδα μεταχείρισης των προσφύγων. Επιπρόσθετα, μέχρι σήμερα τόσο η πολιτεία όσο και η κοινωνία αρνούνται να αποδεχθούν μια απλή πραγματικότητα, ότι δηλαδή η Κύπρος αποτελεί εδώ και πολλά πλέον χρόνια μια πολυπολιτισμική κοινωνία, η οποία θα πρέπει να αγκαλιάσει και τους πρόσφυγες ως ένα αναπόσπαστο κομμάτι της και να τους στηρίξει έμπρακτα, έτσι ώστε να μπορέσουμε από την πλευρά μας να προσφέρουμε στην ανάπτυξη και ευημερία ολόκληρης της κοινωνίας.
Με βάση τα πιο πάνω καλούμε την κυπριακή κυβέρνηση:
- Να καθορίσει ένα διαφανές και αξιόπιστο πλαίσιο, με συγκεκριμένα και αντικειμενικά κριτήρια / προϋποθέσεις απόκτησης της κυπριακής υπηκοότητας για τα άτομα με διεθνή προστασία με τη συμπλήρωση εφτά (7) χρόνων παραμονής στη χώρα. Επίσης, να διασφαλίσει ότι οι πρόσφυγες μετά από πέντε (5) χρόνια παραμονής στην Κύπρο θα μπορούν να αποκτήσουν το καθεστώς του επί μακρός διαμένοντα , ώστε να διευκολύνουν αντί να αποκλείουν τα άτομα με διεθνή προστασία από την απόκτηση αυτού του καθεστώτος.
- Να ευαισθητοποιήσει την κυπριακή κοινωνία και τις αρμόδιες υπηρεσίες με αποτελεσματικότητα και αποφασιστικότητα για θέματα ισότιμης μεταχείρισης και σεβασμού της διαφορετικότητας και του πολυπολιτισμικού χαρακτήρα της κυπριακής κοινωνίας.
- Να θέσει σε εφαρμογή ένα αποτελεσματικό σχέδιο / μηχανισμό στήριξης των προσφύγων για ομαλή ένταξη και κυρίως ισότιμη και ενεργό συμμετοχή τους στα κοινά (π.χ. εκμάθηση γλώσσας και πρόσβαση στην εκπαίδευση) και όχι μόνο στον τομέα της απασχόλησης.
- Να περιλάβει σε ισότιμη βάση την ομάδα των ατόμων με διεθνή προστασία στις νομοθετικές ρυθμίσεις, πολιτικές και προγράμματα στήριξης των ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού.
- Να λάβει ουσιαστικά μέτρα καταπολέμησης των φαινομένων των θεσμικών διακρίσεων, του θεσμικού ρατσισμού και κυρίως της ρατσιστικής βίας, καθώς και τη διαπόμπευση των ατόμων με διεθνή προστασία στον επίσημο πολιτικό λόγο και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Τέλος, καλούμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, και τις διεθνείς οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να παρέμβουν και να βοηθήσουν την Κυπριακή πολιτεία να ανταποκριθεί ορθά και αποτελεσματικά στις υποχρεώσεις της έναντι των ατόμων με διεθνή προστασία στην Κύπρο.
