Η Προσωρινή Συντονιστική Επιτροπή Προσφύγων και η ΚΙΣΑ (Κίνηση για Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσισμό) διοργανώνουν αύριο Σάββατο, 22 Ιουνίου 2013, στις 09:30, μία μαζική κινητοποίηση έξω από το Σπίτι της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Λεωφόρος Βύρωνος 30) στην Λευκωσία.
Η οικονομική κρίση που μαστίζει την Κύπρο έχει οδηγήσει την πλειοψηφία των προσφύγων στην ανεργία, τη φτώχεια, τις ρατσιστικές διακρίσεις και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Η πλειοψηφία των προσφύγων ζουν σε πραγματικές συνθήκες φτώχιας, χωρίς να είναι πλέον σε θέση να εξασφαλίσουν τους απαραίτητους πόρους για την εξασφάλιση στέγης και διατροφής των ιδίων και των οικογενειών τους.
Λόγω ακριβώς της απόγνωσης στην οποία έχουν οδηγηθεί, αλλά και της αντίδρασης σε μία πολιτική που στοχεύει να τους εξαναγκάσει να εγκαταλείψουν την Κύπρο, οι κοινότητες προσφύγων κινητοποιούνται αύριο διεκδικώντας ισότιμη μεταχείριση και ίσα δικαιώματα για όλους τους ανθρώπους, χωρίς οποιεσδήποτε διακρίσεις και αποκλεισμό.
Η Προσωρινή Συντονιστική Επιτροπή Προσφύγων και η ΚΙΣΑ καλούν τις οργανώσεις της κοινωνίας πολιτών και τα οργανωμένα κοινωνικά σύνολα να παρευρεθούν και να στηρίξουν την κινητοποίηση, επιδεικνύοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη τους προς τις κοινότητες προσφύγων που ζουν στην Κύπρο.
Comité de Coordination Provisoire des Réfugiés
Les réfugiés et les personnes bénéficiant d’une protection internationale constituent l’un des groupes les plus vulnérables de la société chypriote. Ils font face à des problèmes économiques et sociaux de grande ampleur.
La crise économique a accru le taux de chômage, la pauvreté, et l’exclusion sociale des réfugiés. La plupart d’entre eux vit dans la misère et a désormais des difficultés à subvenir aux besoins de premières nécessités (nourriture, foyer).
Les autorités, ne considérant pas les réfugiés en tant que partie prenante de la société, ces derniers sont exclus des politiques et programmes de soutien prévus pour les groupes vulnérables et affectés par la crise.
Même dans les cas où leur intégration et participation égalitaire est assurée par la loi, ils sont exclus via des discriminations directes ou indirectes.
En outre, la République de Chypre est probablement le seul pays de l’Union Européenne qui refuse d’accorder la nationalité chypriote aux personnes bénéficiant d’une protection internationale. En conséquence, les réfugiés sont confrontés depuis plusieurs années à un avenir incertain.
En plus de constituer une discrimination directe contre les réfugiés recevant des prestations sociales, la procédure consistant à ce que le Parlement approuve la liste des bénéficiaires et le montant de l’aide pour chacun d’entre eux a entraîné d’importants retards dans le versement des prestations. Il y a bien souvent un retard de trois ou quatre mois, parfois encore davantage. En conséquence, des familles se retrouvent dans l’incapacité de payer leur loyer, de se nourrir, ou encore de subvenir à tout autre besoin essentiel.
Ces dernières années, les réfugiés ont été, à des fins opportunistes et politiques, les boucs-émissaires de plusieurs politiciens et médias qui les accusent d’être les premiers responsables de la crise économique et du chômage, en profitant des aides sociales. Selon eux, les réfugiés constitueraient une menace pour l’identité culturelle et démographique de Chypre. En conséquence, l’hostilité, la discrimination, le racisme envers la diversité s’accroit de manière significative, ce qui favorise l’émergence et le renforcement de groupes et partis fascistes et néo-nazis.
Malgré son expérience personnelle en termes de migration et de réfugiés, la République de Chypre n’a adopté qu’en théorie une procédure d’asile harmonieuse avec la législation et les politiques européennes. Les pratiques quotidiennes atteignent difficilement les standards minimums d’accueil pour les réfugiés. En outre, l’Etat et la société refusent d’accepter cette simple réalité : depuis plusieurs années déjà, Chypre est une société multiculturelle qui devrait inclure les réfugiés comme partie prenante et ainsi les soutenir afin qu’ils puissent contribuer au développement et au bien-être de la société dans son ensemble.
Au regard de ce qui est indiqué ci-dessus, nous exhortons le gouvernement chypriote à:
- Sensibiliser la société chypriote et l’autorité responsable, de manière déterminée et concrète, aux questions d’égalité et de respect de la diversité, ainsi que sur le caractère multiculturelle de la société chypriote.
- Etablir un cadre transparent et fiable se prévalant de critères spécifiques et objectifs afin que les personnes bénéficiant d’une protection internationale puissent acquérir la citoyenneté chypriote. En outre, amender les critères permettant d’obtenir une carte de séjour de longue durée afin de faciliter, plutôt qu’exclure, leur accès à cette carte.
- Mettre en place un plan d’action concret permettant aux réfugiés de bénéficier de soutien dans leur intégration, et de favoriser leur participation égalitaire dans la société, notamment en matière de recherche d’emploi.
- Sur une base égalitaire, inclure les personnes bénéficiant d’une protection internationale dans les politiques et programmes destinés aux groups vulnérables, et cela notamment sur le plan législatif.
- Adopter des mesures concrètes afin de mettre un terme aux discriminations, au racisme et aux violences xénophobes dont les personnes bénéficiant d’une protection internationale sont la cible, aussi bien dans les discours publics que dans la presse.
- Enfin, nous exhortons la Commission Européenne, le Parlement Européen, les Nations Unies et les organisations internationales de droits humains à aider et à soutenir la République de Chypre afin qu’elle remplisse de façon appropriée ses engagements vis-à-vis des personnes se prévalant d’une protection internationale à Chypre.
[divider scroll_text=”SCROLL_TEXT”]
ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
Οι πρόσφυγες με διεθνή προστασία, στην συντριπτική πλειοψηφία των οποίων περιλαμβάνονται και τα μέλη των οικογενειών τους, αποτελούν μιαν από τις πλέον ευάλωτες ομάδες της κυπριακής κοινωνίας και αντιμετωπίζουν σημαντικά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.
Η οικονομική κρίση που μαστίζει την Κύπρο έχει οδηγήσει την πλειοψηφία των προσφύγων στην ανεργία, τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό: η πλειοψηφία των προσφύγων ζουν σε πραγματικές συνθήκες φτώχιας, χωρίς να είναι πλέον σε θέση να εξασφαλίσουν τους απαραίτητους πόρους για την εξασφάλιση στέγης και διατροφής των ιδίων και των οικογενειών τους.
Οι πρόσφυγες δεν αντιμετωπίζονται από τις αρμόδιες αρχές ως αναπόσπαστο και ισότιμο κομμάτι της κοινωνίας με αποτέλεσμα να μην περιλαμβάνονται στις πολιτικές και τα προγράμματα στήριξης των ευάλωτων ομάδων που έχουν πληγεί από την κρίση. Ακόμη και στις περιπτώσεις όπου νομικά διασφαλίζεται η συμπερίληψη και ισότιμη συμμετοχή τους, ο αποκλεισμός τους επιτελείται μέσα από άμεσες ή έμμεσες διακρίσεις. Περαιτέρω, η Κύπρος είναι ίσως η μόνη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία μέχρι σήμερα αρνείται να παραχωρήσει στα άτομα με διεθνή προστασία την κυπριακή υπηκοότητα με αποτέλεσμα οι πρόσφυγες να παραμένουν για χρόνια σε ένα αβέβαιο μέλλον.
Πέραν από το γεγονός ότι αποτελεί δυσμενή διάκριση προς τους πρόσφυγες που λαμβάνουν δημόσιο βοήθημα, η διαδικασία υποβολής προς έγκριση από τη Βουλή των καταλόγων με τα ονόματα και το ύψος των επιδομάτων έχει οδηγήσει σε σημαντικές καθυστερήσεις στην καταβολή των επιδομάτων προς τους δικαιούχους. Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα, παρατηρείται καθυστέρηση μέχρι και τρείς με τέσσερες μήνες ή και περισσότερο. Ως αποτέλεσμα, οι οικογένειες αυτές δεν μπορούν να πληρώσουν τα ενοίκια τους ούτε καν να εξασφαλίσουν τη διατροφή και διαβίωση των οικογενειών τους.
Τα τελευταία χρόνια οι πρόσφυγες διαπομπεύονται και κατηγορούνται ασύστολα από μερίδα πολιτικών και άλλων κύκλων όπως και μέσων ενημέρωσης, στη βάση μικροπολιτικών και άλλων σκοπιμοτήτων, ως πρώτιστα υπαίτιοι της οικονομικής κρίσης και ανεργίας, ως καταχραστές της επιδοματικής πολιτικής και ως απειλή για τη δημογραφική και πολιτιστική ταυτότητα της Κύπρου. Ως αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης, αυξάνονται τρομακτικά η εχθρότητα και οι διακρίσεις έναντι κάθε διαφορετικότητας, όπως και ο ρατσισμός και ο ανάλογος ρατσιστικός λόγος στην κοινωνία, γεγονός που οδηγεί στην εμφάνιση και περαιτέρω ενίσχυση ρατσιστικών, φασιστικών και νεοναζιστικών ομάδων και κομμάτων.
Παρά την πρόσφατη εμπειρία της με την προσφυγιά και τη μετανάστευση, η Κυπριακή πολιτεία έχει υιοθετήσει ένα σύστημα ασύλου που θεωρητικά μόνο είναι εναρμονισμένο με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία και πολιτικές, ενώ η καθημερινή πρακτική απέχει πολύ από τα μίνιμουμ, έστω, επίπεδα μεταχείρισης των προσφύγων. Πρόσθετα, μέχρι σήμερα τόσο η πολιτεία όσο και η κοινωνία αρνούνται να αποδεχθούν μια απλή πραγματικότητα, ότι δηλαδή η Κύπρος αποτελεί εδώ και πολλά πλέον χρόνια μια πολυπολιτισμική κοινωνία, η οποία θα πρέπει να αγκαλιάσει και τους πρόσφυγες ως ένα αναπόσπαστο κομμάτι της και να τους στηρίξει έμπρακτα, έτσι ώστε να μπορέσουν από την πλευρά τους να προσφέρουν στην ανάπτυξη και ευημερία ολόκληρης της κοινωνίας.
Με βάση τα πιο πάνω καλούμε την κυπριακή κυβέρνηση:
- Να ευαισθητοποιήσει την κυπριακή κοινωνία και τις αρμόδιες υπηρεσίες με αποτελεσματικότητα και αποφασιστικότητα για θέματα ισότιμης μεταχείρισης και σεβασμού της διαφορετικότητας και του πολυπολιτισμικού χαρακτήρα της κυπριακής κοινωνίας.
- Να καθορίσει ένα διαφανές και αξιόπιστο πλαίσιο, με συγκεκριμένα και αντικειμενικά κριτήρια / προϋποθέσεις απόκτησης της κυπριακής υπηκοότητας για τα άτομα με διεθνή προστασία. Επίσης, να τροποποιήσει τα κριτήρια για την παραχώρηση καθεστώτος μακροχρόνιας διαμονής, ώστε να διευκολύνουν αντί να αποκλείουν τα άτομα με διεθνή προστασία από την απόκτηση αυτού του καθεστώτος.
- Να θέσει σε εφαρμογή ένα αποτελεσματικό σχέδιο / μηχανισμό στήριξης των προσφύγων για ομαλή ένταξη και ισότιμη συμμετοχή τους γενικά και ιδιαίτερα στον τομέα της απασχόλησης.
- Να περιλάβει σε ισότιμη βάση την ομάδα των ατόμων με διεθνή προστασία στις νομοθετικές ρυθμίσεις, πολιτικές και προγράμματα στήριξης των ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού.
- Να λάβει ουσιαστικά μέτρα καταπολέμησης των φαινομένων των διακρίσεων, του ρατσισμού και της ρατσιστικής βίας καθώς και τη διαπόμπευση των ατόμων με διεθνή προστασία στον επίσημο πολιτικό λόγο και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Τέλος, καλούμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα Ηνωμένα Έθνη και τις διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων να παρέμβουν και να βοηθήσουν την Κυπριακή πολιτεία να ανταποκριθεί σωστά στις υποχρεώσεις της έναντι των ατόμων με διεθνή προστασία στην Κύπρο.
