The administrative detention of asylum-seekers as presented in the new Amnesty International report on Cyprus, published yesterday, has been of concern to UNHCR and requires immediate resolution.
UNHCR’s position is that seeking asylum is not an unlawful act and, as such, the detention of asylum-seekers on account of their unauthorised entry or presence in the country of asylum should in principle be avoided and used only in exceptional circumstances.
Detention may only be resorted to where it has been determined on a case-by-case basis that it is necessary, reasonable and proportionate to the legitimate objective, and alternatives to detention need to be considered first in each case.
Having fled violence and mistreatment in their country of origin, and experienced loss of family as well as traumatic events during flight, asylum-seekers may suffer from trauma, depression and other physical or psychological consequences, which detention has been shown to aggravate. Asylum-seekers and refugees are therefore a potentially vulnerable population, and they are in need of understanding, support and fair treatment, not detention.
[divider scroll_text=”SCROLL_TEXT”]
[divider scroll_text=”SCROLL_TEXT”]
Το ζήτημα της διοικητικής κράτησης αιτητών ασύλου, όπως παρουσιάζεται στην καινούργια έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για την Κύπρο, η οποία δημοσιεύθηκε χθες, έχει απασχολήσει την Ύπατη Αρμοστεία και απαιτεί άμεση επίλυση.
Θέση της Ύπατης Αρμοστείας είναι ότι η αναζήτηση ασύλου δεν αποτελεί παράνομη πράξη και, επομένως, η κράτηση των αιτητών ασύλου λόγω παράνομης εισόδου ή διαμονής τους στη χώρα ασύλου θα πρέπει κατ ‘αρχήν να αποφεύγεται και να χρησιμοποιείται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Απόφαση για κράτηση μπορεί να γίνει μόνο εφόσον έχει καθοριστεί για κάθε περίπτωση ξεχωριστά ότι είναι μέτρο αναγκαίο, εύλογο και ανάλογο προς τον έννομο στόχο, και αφού έχουν εξεταστεί προηγουμένως εναλλακτικές λύσεις για την κράτηση.
Έχοντας δραπετεύσει από τη βία και την κακομεταχείριση στη χώρα καταγωγής τους, έχοντας βιώσει την απώλεια της οικογένειας, καθώς και άλλων τραυματικών γεγονότων κατά τη διάρκεια της φυγής τους, οι αιτητές ασύλου συχνά υποφέρουν από κατάθλιψη καθώς και σωματικά και ψυχολογικά τραύματα, τα οποία η κράτηση, όπως έχει αποδειχθεί, επιδεινώνει. Οι αιτητές ασύλου και οι πρόσφυγες ανήκουν στις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, και έχουν ανάγκη από κατανόηση, υποστήριξη και δίκαιη μεταχείριση – όχι κράτηση.
