To τελευταίο διάστημα η ανθρωπότητα γίνεται μάρτυρας της μεγαλύτερης προσφυγικής κρίσης μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκατοντάδες χιλιάδες κυνηγημένοι άνθρωποι, πρόσφυγες πολέμου στην πλειονότητα τους, προσπαθούν απελπισμένα και με κάθε δυνατό τρόπο και μέσο να φτάσουν στην «ασφάλεια» της Ευρώπης. Παράλληλα, βλέπουμε μια Ευρωπαϊκή Ένωση αδιάφορη και χωρίς την απαιτούμενη πολιτική βούληση να αντιδράσει αποτελεσματικά στις εξελίξεις και να αναλάβει τις ευθύνες της με την κατάρτιση ενός ολοκληρωμένου και αποτελεσματικού σχεδίου, ικανού να δώσει λύσεις στην προσφυγική κρίση.
Η ευθύνη της διεθνούς κοινότητας, συμπεριλαμβανομένης και της ίδιας της ΕΕ, στη δημιουργία και συντήρηση των συνθηκών που πρώτιστα ευθύνεται για τον βίαιο ξεριζωμό εκατομμυρίων ανθρώπων είναι αδιαμφισβήτητη. Η άμεση και έμμεση εμπλοκή της Δύσης στην Αφρική, τη Μέση Ανατολή και άλλες περιοχές, με κύριο γνώμονα δράσης την εξυπηρέτηση των δικών τους ιδιοτελών οικονομικών, πολιτικών και άλλων συμφερόντων, έχει διαδραματίσει κυρίαρχο ρόλο στην προσφυγική κρίση την τελεφταία πενταετία. Μέχρι στιγμής η ΕΕ προσεγγίζει την προσφυγική κρίση με την ενίσχυση της Ευρώπης -Φρούριο και χωρίς καμιά διάθεση για συλλογική δράση. Παράλληλα, τα κράτη μέλη αναλώνονται σε μικρο-πολιτικές που στόχο έχουν την απώθηση των προσφύγων και η κάθε χώρα ξεχωριστά αποσκοπεί στην απόσειση και αποσιώπηση των ευθυνών της. Όλα αυτά οδηγούν στην ανέγερση ενός απέραντου τείχους που θα κρατήσει τις και τους πρόσφυγες μακριά από την Ευρώπη.
Στην Κύπρο, η πλειοψηφία των προσφύγων που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έφτασαν στο νησί, βιώνει μεταξύ άλλων την άρνηση των κρατικών υπηρεσιών για χορήγηση καθεστώτος πρόσφυγα, όπως οι περισσότεροι δικαιούνται σύμφωνα με τις σχετικές διεθνείς συμβάσεις. Επιπρόσθετα, η απουσία αποτελεσματικών πολιτικών για ενδυνάμωση της διαδικασίας ένταξης των προσφύγων στην κοινωνία, σε συνδυασμό με τον θεσμικό και κοινωνικό ρατσισμό που συντηρούνται για δεκαετίες, αναχαιτίζουν κάθε προσπάθεια των προσφύγων για μια καλύτερη ζωή.
Παρά τον τρόπο που μεταχειρίζονται τις και τους πρόσφυγες, η ΕΕ ως σύνολο αλλά και τα κράτη μέλη ξεχωριστά, τις τελευταίες εβδομάδες ένα μεγάλο μέρος των ευρωπαϊκών κοινωνιών κινητοποιούνται, απαιτώντας την ανάπτυξη πολιτικών που θα δίνουν τέλος στα προβλήματα των προσφύγων. Η Κύπρος δεν αποτελεί εξαίρεση και αυτό επιβεβαιώνεται τόσο από την αλληλεγγύη που μεγάλο μέρος της κυπριακής κοινωνίας έδειξε προς τις και τους πρόσφυγες που έφτασαν στην Κύπρο την περασμένη Κυριακή μετά από επιχείρηση διάσωσης, μέσω κυρίως παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας. Ενδεικτική είναι και η γενικότερη θετική στάση που η κυπριακή κοινωνία φαίνεται να έχει σε σχέση με τις και τους πρόσφυγες, όπως αυτή εκφράζεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο και άλλα ΜΜΕ, σε ιδιωτικές συζητήσεις, κ.τ.λ.
Εντούτοις, το κράτος και η κυβέρνηση, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, δεν φαίνεται να συμφωνεί με την αλληλεγγύη με τις και τους πρόσφυγες. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι οι πρόσφατες δηλώσεις του Υπουργού Εσωτερικών, ο οποίος δήλωσε πως κατά την επικείμενη σύνοδο του Συμβουλίου της Ε.Ε σε σχέση με την προσφυγική κρίση, η Κυπριακή Δημοκρατία πρόκειται να υποβάλει αίτημα να δεχτεί πολύ περιορισμένο αριθμό χριστιανών ορθόδοξων προσφύγων.
Στο πλαίσιο των πανευρωπαϊκών πρωτοβουλιών για αλληλεγγύη προς τις και τους πρόσφυγες και σε αντίσταση των πολιτικών αποκλεισμού και εκδιωγμού τους, καθώς και των ρητορικών απανθρωποίησής τους, καλούμε οργανωμένα σύνολα και ομάδες αλλά και ολόκληρη την κοινωνία να συμμετάσχουν στην εκδήλωση στήριξης και αλληλεγγύης με τις και τους πρόσφυγες, η οποία θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, 12.9.15, στις 7:00 μ.μ., έξω από το προεδρικό μέγαρο. Ας βρεθούμε μαζί για να απαιτήσουμε τόσο από την ΕΕ όσο και από την Κυπριακή Δημοκρατία να αντιμετωπίσουν την τεράστια προσφυγική κρίση με γνώμονα την αλληλεγγύη και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τιμώντας στην πράξη τις αρχές και τις διακηρύξεις τους.
Σε αυτό το πλαίσιο, καλούμε:
- Την ΕΕ να αναλάβει τις ευθύνες της διαμορφώνοντας τις εξωτερικές πολιτικές της με τρόπο που να μην συνδράμουν στη συνέχιση της πολιτικής και οικονομικής αποσταθεροποίησης αλλά να στηρίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα στις χώρες καταγωγής των προσφύγων.
- Την ΕΕ ως σύνολο και τα κράτη μέλη ξεχωριστά να προχωρήσουν στην εξεύρεση λύσεων σε σχέση με την προσφυγικής κρίση, συμπεριλαμβανομένης της λήψης μέτρων για τη δημιουργία νόμιμων διόδων έλευσης των προσφύγων στην Ευρώπη και τη θέσπιση ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, εγκαταλείποντας τη μέχρι τώρα πολιτική της «Ευρώπης φρούριο», η οποία επικεντρώνεται αποκλειστικά στην προστασία και εξωτερίκευση των συνόρων.
- Την ΕΕ ως σύνολο και τα κράτη μέλη ξεχωριστά να προβούν σε ουσιαστική αλληλεγγύη προς τις και τους πρόσφυγες.
- Την Κυπριακή Δημοκρατία να εργαστεί για τη δημιουργία ενός πλαισίου ασύλου, το οποίο θα διασφαλίζει τη δίκαιη εξέταση των αιτήσεων ασύλου, καθώς και για τη δημιουργία προϋποθέσεων για αποτελεσματική ένταξη και ισότιμη συμμετοχή των προσφύγων στην κοινωνία.
- Το κυπριακό κράτος και κυβέρνηση να καλλιεργήσουν στάση που να συνάδει με και να την κουλτούρα αλληλεγγύης που τώρα αναπτύσσεται στην κυπριακή κοινωνία.
- Τις κυπριακές αρχές να σεβαστούν το δικαίωμα των προσφύγων για απρόσκοπτη επικοινωνία και πληροφόρηση, συμπεριλαμβανμένης της επικοινωνίας με Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και άλλα σύνολα που δουλεύουν με πρόσφυγες και μετανάστριες και μετανάστες.
Οι οργανώσεις:
-KΙΣΑ, Κίνηση για Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσιμό – Cyprus Community Media Centre – Cyprus Stop Trafficking – Caritas Cyprus Migrant Center – Freedom Dolls – Πρωτοβουλία Ενάντια στη Φασιστική Απειλή.
