26 Νοεμβρίου 2014
Είμαστε μια ομάδα απάτριδων Κούρδων από την Συρία (Ajanib) που εδώ και ένα μήνα διαμένουμε σε αντίσκηνα έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών για να διαμαρτυρηθούμε για το γεγονός ότι περιμένουμε περισσότερο από 7 χρόνια τώρα την εξέταση των αιτήσεών μας για διεθνή προστασία. Αναγκαστήκαμε να εγκαταλείψουμε την Συρία πριν ακόμη ξεσπάσει ο πόλεμος λόγω των σοβαρών διακρίσεων και διώξεων που αντιμετωπίζουμε εκεί, τόσο λόγω της στάσης μας απέναντι στο καθεστώς της Συρίας για τα δικαιώματα του κουρδικού λαού, όσο και ως άτομα των οποίων το καθεστώς της Συρίας μας στερεί ακόμη και το βασικό δικαίωμα της υπηκοότητας και τις επιπτώσεις που αυτό συνεπάγεται στα δικαιώματα και τις ζωές μας. Η δυνατότητα επιστροφής μας έχει περιοριστεί ακόμη περισσότερο και η αναγκαιότητα προστασίας μας είναι ακόμα πιο επιτακτική μετά την έναρξη του πολέμου στην Συρία.
Τα φιλικά και συγγενικά μας πρόσωπα που έφυγαν μαζί μας κάτω από τις ίδιες συνθήκες και ζήτησαν προστασία σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν ήδη αναγνωριστεί ως πρόσφυγες, τους έχει παραχωρηθεί στέγη και έχουν ενταχθεί σε εντατικά προγράμματα εκμάθησης της γλώσσας της χώρας υποδοχής και επαγγελματικής κατάρτισης εκεί. Μάλιστα, τα περισσότερα άτομα από αυτά έχουν ήδη αποκτήσει την υπηκοότητα της χώρας που τους έχει παραχωρήσει το προσφυγικό καθεστώς, έχουν ξαναφτιάξει τη ζωή τους και βλέπουν θετικά το μέλλον των ιδίων και των οικογενειών τους.
Δυστυχώς, οι συνθήκες για εμάς που έχουμε ζητήσει προστασία στην Κύπρο είναι πολύ διαφορετικές. Οι αιτήσεις μας παραμένουν ανεξέταστες για πολλά χρόνια. Άλλα άτομα από την Συρία που έχουν υποβάλει αιτήσεις ασύλου στην Κύπρο και οι αιτήσεις τους εξετάστηκαν, έπειτα από χρόνια αναμονής, αντί να αναγνωριστούν ως πρόσφυγες, όπως δικαιωματικά θα έπρεπε και όπως γίνεται στις υπόλοιπες χώρες, τους παραχωρήθηκε τελικά καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας. Το καθεστώς αυτό δεν τους επιτρέπει την οικογενειακή επανένωση. Επίσης, δεν τους παρέχει τη δυνατότητα να αποκτήσουν έγκυρο ταξιδιωτικό έγγραφο (αντίστοιχο αυτού που δίνεται στα άτομα που έχουν αναγνωριστεί ως πρόσφυγες) για να μπορούν να ταξιδέψουν, παρά την επιτακτική ανάγκη για τέτοιο, αφού ως απάτριδες δεν έχουν στην κατοχή τους κανένα ταξιδιωτικό έγγραφο. Τέλος, η οικονομική κρίση και η πολύ κακή κατάσταση της αγοράς εργασίας από τη μια, η εχθρότητα, ο θεσμικός ρατσισμός που βιώνουν καθημερινά και η έλλειψη αποτελεσματικών προγραμμάτων ένταξης από την άλλη, μας έχουν οδηγήσει στην εξαθλίωση και την απόγνωση.
Όπως έχουμε ενημερωθεί από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, κατά τη συζήτηση που διεξήχθη την περασμένη Πέμπτη (20.11.2014) στην Βουλή των Αντιπροσώπων για το θέμα των διασωθέντων Σύρων προσφύγων που διαμένουν στην Κοκκινοτριμιθιά, ο Υπουργός Εσωτερικών δήλωσε ότι σε περίπτωση που τα άτομα αυτά υποβάλουν αίτημα για προστασία, το Υπουργείο θα προχωρήσει σε εξέταση των αιτήσεών τους κατά προτεραιότητα και θα αντιμετωπίσει με κατανόηση το αίτημά τους για παραχώρηση καθεστώτος αναγνωρισμένου πρόσφυγα αντί συμπληρωματικής προστασίας. Πιστεύουμε ότι η άμεση εξέταση των αιτήσεών μας και η αναγνώρισή μας ως πρόσφυγες θα αποτελούσε σοβαρή ένδειξη σε σχέση με τη συνέπεια του Υπουργείου Εσωτερικών απέναντι στις υποχρεώσεις που πηγάζουν από το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο και θα ήταν επίσης ένα ενθαρρυντικό μήνυμα για τους διασωθέντες πρόσφυγες από την Συρία που λόγω των ανησυχιών για την έκβαση των αιτήσεών τους δεν έχουν υποβάλει μέχρι σήμερα αίτημα για άσυλο.
Τέλος, θέλουμε να τονίσουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι και αποφασισμένες να συνεχίσουμε τη διαμαρτυρία μας έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών και από σήμερα, Τετάρτη 26.11.2014, τέσσερις από εμάς, για να υπογραμμίσουμε τη θέληση και αποφασιστικότητά μας να διεκδικήσουμε μέχρι δικαίωσης τα αιτήματά μας, βρισκόμαστε σε απεργία πείνας, μέχρι να εξεταστούν οι αιτήσεις μας και να αναγνωριστούμε ως πρόσφυγες.
Οι υπό διαμαρτυρία έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών πρόσφυγες
