Παρά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερομηνίας 25/11/15, με την οποία ακύρωσε τα διατάγματα κράτησης και απέλασης εναντίον πολίτη μη κράτους μέλους της ΕΕ (Α.Μ), ο οποίος εκρατείτο παράτυπα στο κέντρο κράτησης άτυπων μεταναστών στη Μεννόγεια για περίπου 9 μήνες, o Α.Μ αφέθηκε ελεύθερος με καθυστέρηση δυο ημερών και μετά από αποφασιστική παρέμβαση της ΚΙΣΑ. Σημειώνεται ότι, η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου κοινοποιήθηκε γραπτός στον Αν. Διευθυντή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης (ΤΑΠΜ), αμέσως μετά την έκδοση της.
Σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου, ο Αν. Διευθυντής του ΤΑΠΜ δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη από τον νόμο και το ευρωπαϊκό δίκαιο διαδικασία για την απέλασή του κ. Α.Μ, αφού δεν εξέδωσε απόφαση επιστροφής, δεν του παραχώρησε προθεσμία οικειοθελούς αναχώρησης ενώ παράλληλα, εξέδωσε διάταγμα κράτησης χωρίς να εξετάσει εάν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις του νόμου για έκδοση τέτοιου διατάγματος. Οι προϋποθέσεις του υπό αναφορά νόμου, αφορούν το κατά πόσο υπάρχει κίνδυνος διαφυγής και κατά πόσο η κράτηση πράγματι εξυπηρετεί την απέλαση το συντομότερο δυνατό και άρα θεωρείται απαραίτητη για την εκτέλεση της απέλασης.
Δυστυχώς, έχουμε διαπιστώσει ότι η πρακτική που ακολουθεί ο Αν. Διευθυντής του ΤΑΠΜ σε σχέση με την έκδοση διαταγμάτων κράτησης και απέλασης δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό, και συγκρούεται με το γράμμα και πνεύμα της Ευρωπαϊκής Οδηγίας Επιστροφών (2008/115/ΕΚ)[i]. Η φιλοσοφία της εν λόγω οδηγίας υποδηλώνει ότι η απέλαση και κράτηση πρέπει να θεωρείται ως έσχατο μέτρο που πρέπει να εφαρμόζεται μόνο εφόσον εξαντληθούν τα περιθώρια για εθελοντική επιστροφή ενώ η κράτηση είναι απαραίτητη εν τη απουσία οποιασδήποτε εναλλακτικής λύσης και εφόσον οι αρχές του κράτους έχουν τη δυνατότητα να προχωρήσουν άμεσα στην υλοποίηση της απέλασης.
Όσον αφορά την καθυστερημένη απελευθέρωση του κ. Α. Μ., αυτή φανερώνει την αμέλεια του ο Αν. Διευθυντή του ΤΑΠΜ στην υποχρέωση του για άμεση συμμόρφωση με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Σημειώνεται ότι, σε άλλες περιπτώσεις, το ίδιο άτομο έχει επικαλεστεί αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου προκειμένου να δικαιολογήσει την πολιτική που ακολουθεί το ΤΑΠΜ.
Η ΚΙΣΑ, ανεξάρτητα από το συγκεκριμένο περιστατικό, διαπιστώνει ότι το σύνολο της άσκησης των καθηκόντων του Αν. Διευθυντή του ΤΑΠΜ, εγείρει έντονες ανησυχίες σχετικά με το κατά πόσο το συγκεκριμένο άτομο μπορεί όντως να επιτελέσει επιτυχώς τα καθήκοντα που του έχουν ανατεθεί.
[i] Δείτε: ΟΔΗΓΙΑ 2008/115/,Εκ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, δείτε στο: http://goo.gl/gsGctp
